Skaza sierpowata
Skaza sierpowata. Jako zasadę przyjmuje się preoksygenację, przynajmniej 30%> tleni w czasie operacji, pooperacyjne leczenie tlenem i dobre nawodnienie17. Następstwa ta kie jak zawały mogą zdarzać się również i u pacjentów ze skazą18.
Niedokrwistość sierpowata. Chorzy są obciążeni wysokim ryzykiem i wymagają szcze gólnej dbałości, pełnej oksygenacii i niedopuszczenia do niewydolności krążeniowe i oddechowej.
Przy hemoglobinie poniżej 8 g% i planowanej dużej operacji należy przetoczyć mase krwinkową. Niepotrzebne przetoczenie ma wpływ niekorzystny, gdyż zwiększa lepkość krwi1*. Podstawowe znaczenie ma właściwe uzupełnianie utraty krwi w czasie operacji Pamiętać należy o przesunięciu w prawo krzywej dysocjacji hemoglobiny. Wyrównuj to w pewnym stopniu niedokrwistość, gdyż hemoglobina S skuteczniej odszczepia wów czas tlen. Kontrowersyjna jest sprawa podawania zasad przed i w czasie operacji. Prze operacją, podaje się wodorowęglan sodu w ilości 0,5-1,0 g/kg na dobę lub w stanac nagłych 3,3 mmol/kg dożylnie. W czasie zabiegu izotoniczny roztwór wodorowęglan sodu można podawać we wlewie kroplowym z szybkością 3 mmol/kg na godzinę. Sie powatość zdarza się częściej w środowisku kwaśnym, natomiast przesunięcie krzyw dysocjacji w lewo po przetoczeniu zasad oznacza mniejszą ilość tlenu oddawanet tkankom przy danym ciśnieniu parcjalnym tlenu.