Skopolamina
-5. Skopolamina (p. także str. 79): 1) nie podwyższa progu bólowego, 2) zmienia reakcję chorego na ból, powodując niepamięć, pobudzenie i niekiedy splątanie przypominające ostry stan maniakalny71. Nie wpływa depresyjnie na oddychanie płodu ani na przebieg porodu. Jest czasem łączona z petydyną, barbituranami itd., ponieważ powoduje niepamięć. Może być przyczyną obrzęku języczka podniebiennego. Nie należy jej podawać w późnym okresie porodu, gdyż może powodować niepokój i brak współpracy. Przechodzi przez barierę łożyskową. Jednorazowe podanie morfiny i skopolaminy lub petydyny i skopolaminy jest często korzystne na początku porodu.
STAN PÓŁSNU: morfina i skopolamina72’78. Obecnie jest to metoda rzadko stosowana. Patrz V wyd. tego podręcznika (1964). 6. Barbiturany (p. także rozdz. VIII). Działanie jest niepewne mogą powodować niepokój, senność i splątanie.
-7. Brometol (awertyna p. także str. 80). Zwykle dawka wynosi 75 mg/kg po odjęciu 6 kg masy macicy i jej zawartości. Działanie trwa 1,5-2 godzin i może powodować przedłużenie porodu i bezdech noworodka. Po podaniu brometolu dobry jest przebieg płytkiej anestezji, np. podtlenkiem azotu i tlenem. Nie jest to metoda polecana do znieczulania porodu, lecz ma zastosowanie w leczeniu rzucawki.