Bardzo stare gry przeglądarkowe na pc

Zdrowie

Przepuklinę trzeba różnicować z wodniakiem

admin

 |  lip 21, 2019

U dzieci, które przekroczyły 1 r.ż. badanie przeprowadza się w pozycji stojącej. Łatwiej wówczas wykryć dyskretny obrzęk tkanek miękkich oraz miękki, sprężynujący guz, zmieniający kształt. U chłopców oprócz wymienionej zmiany wyczuwa się gonadę. Z chwilą gdy zawartość przepukliny cofa się do jamy brzusznej, na wysokości zewnętrznego ujścia kanału pachwinowego wyczuwa się poszerzenie i rozstęp w tkankach miękkich. Objawy te upoważniają do rozpoznania przepukliny pachwinowej wolnej, czyli odprowadzalnej. Jeżeli wygórowanie sprężynuje, nie zmienia kształtu i nie cofa się, a stan ogólny dziecka uległ w tym czasie wyraźnemu pogorszeniu z objawami wskazującymi na niedrożność przewodu pokarmowego, upoważnia to do rozpoznania przepukliny pachwinowej uwięźniętej.

Przepuklinę trzeba różnicować z wodniakiem powrózka nasiennego lub jądra. Płyn zebrany w obrębie dystalnego, nie zarośniętego wyrostka pochwowego może ulec otorbieniu, tworząc guzowate, sprężynujące zbiorowisko płynu nazwane wodniakiem. Jest to elastyczny guz, dość twardy, przesuwalny w niewielkim zakresie, nie zmieniający kształtu. Wodniak jądra stanowi zbiorowisko płynu w otoczkach, pochodnych wyrostka pochwowego. Znajduje się on w mośznie, a nie w kanale pachwinowym, i podświetlony daje przejrzystą poświatę, na tle której wyodrębnia się cień jądra. Wodniak zarówno jądra, jak i powrózka nie wywołuje żadnych ubocznych objawów. Zupełnie inaczej zachowuje się dziecko, kiedy jelita unieruchomione w świetle worka nie mogą cofnąć się poza pierścień wewnętrzny kanału pachwinowego do jamy brzusznej, jak to występuje w przepuklinie uwięźniętej. W tych przypadkach stan dziecka ulega gwałtownemu pogorszeniu. Brzuch jest wzdęty. Pojawiają się napadowe bóle, wymioty, zatrzymanie gazów i stolca.

Przepuklinę pachwinową uwięźniętą trzeba różnicować z ostro powstałym wodniakiem jądra u noworodków’, następnie ze skrętem jądra. W przypadku skrętu jądra przewraża żywa bolesność okolicy moszny, obrzmienie, zaczerwienienie, miejscowy obrzęk, zwiększona temperatura ciała.