Bardzo stare gry przeglądarkowe na pc

Zdrowie

OPIEKA POOPERACYJNA

admin

 |  lip 21, 2019

W badaniu porównującym trzy metody anestezji – eter dwuetylowy, d-tubokuraryna i analgezja zewnątrzoponowa (wszystkie wspomagane podawaniem podtlenku azotu i tlenu), które zastosowano w grupach chorych z maksymalnym przepływem wydechowym poniżej 75 l/min, nie stwierdzono istotnych różnic w stanie chorych w okresie pooperacyjnym125.

OPIEKA POOPERACYJNA. Może zajść potrzeba podawania tlenu lub pobudzenia wentylacji: 1) chemicznie, przez użycie 10 ml niketamidu dobrze rozcieńczonego, co 30 min lub w ciągłym wlewie, albo dwuchlorofenamidu (Daranide) po 50 mg co 4 godziny jest to także inhibitor anhydrazy węglanowej 2) mechanicznie, przez stosowanie IPPV, ewentualnie przez tracheostomię. (Patrz także: Tarhan S. i in., The Risks of Anaesthesia and Surgery in Patients with Chronic Bronchitis and Chronic Obstructive Pulmonary Disease, Surgery, 1973, 74, 720).

Astma. Jest to choroba charakteryzująca się różnym stopniem duszności, spowodowanym przez uogólnione zwężenie drobnych dróg oddechowych. Nasilenie zaburzeń zmienia się w krótkich okresach, zarówno samoistnie, jak i w wyniku leczenia. Schorzenie nie ma związku z tzw. astmą sercową. Określenie ,,bronchospasmus” zostało po raz pierwszy użyte przez Thomasa Willisa (1621-1675). Różne próby leczenia: adrenalina podskórnie – 1898 efedryna – 1925 kortykosterydy – 1952 chromoglikan dwusodowy (Intal) – 1967 środki wybiórczo pobudzające receptory beta-2 – 1968.