Oceniając łączną terapię nitrogliceryną
Oceniając łączną terapię nitrogliceryną i dobutaminą należy stwierdzić 2 bardzo korzystne kierunki działania tych leków. Z jednej strony nitrogliceryna, działająca przede wszystkim rozszerzająco na naczynia żylne, powoduje zwiększenie objętości rezerwowej żylnej na obwodzie, zmniejszając tym samym powrót żylny i obniżając ciśnienie napełniania komory lewej. Zmniejszenie nadmiernego wypełniania serca przyczynia się do lepszego jego opróżniania, co pośrednio zwiększa pojemność minutową. Z drugiej strony dobutamina, będąca wybiórczym agonistą receptora Pj-adrenergicznego, zwiększa kurczliwość mięśnia sercowego przez pobudzenie receptorów P dzięki swojemu działaniu inotropowemu dobutamina zwiększa frakcję wyrzutową, poprawiając jednocześnie przepływ wieńcowy.
Celem tej skojarzonej terapii jest to, aby odpowiednio dobrane dawki obydwu leków zmniejszały obciążenie wstępne i zwiększały siłę skurczu mięśnia sercowego, nie powodując jednocześnie istotnego przyspieszenia częstości serca i obniżenia ciśnienia tętniczego gwarantuje to najbardziej ekonomiczną pracę serca, poprawę pojemności minutowej i ograniczenie strefy zawału.