Nagłe podanie dużych stężeń
Nagłe podanie dużych stężeń drogą wziewną może być niebezpieczne i powodować ostrą niewydolność krążenia. Wskazana jest wówczas natychmiastowa sztuczna wentylacja tlenem lub powietrzem i ewentualnie zewnętrzny lub wewnętrzny masaż serca.
-2. Trójchloroetylen (p. rozdz. XI). Jest to środek mający duże zastosowanie w położnictwie. Daje lepsze niż podtlenek azotu wyniki u nerwowych i napiętych kobiet oraz u rodzących, u których poród może trwać dłużej niż 6 godzin. Jeżeli jest podawany z przerwami przez ponad 6 godzin, rodząca może wykazywać oznaki senności i braku współpracy, a przy przedłużającym się stosowaniu dochodzi do – stanu pełnej anestezji. Można tego uniknąć, zmniejszając stężenie par do 0,35% i podając jednorazowo 50 mg petydyny. Stężenie par do 0,5% nie powoduje osłabienia czynności skurczowej macicy. Podobnie jak inne środki anestetyczne, trójchloroetylen szybko dostaje się do krążenia płodowego, lecz nie wywiera szkodliwego wpływu na płód. Jest podawany z: 1) nadzwyczaj dokładnego i przemyślnego przyrządu do samodzielnego stosowania trójchloroetylenu, inhalatora automatycznego Emotril70 (Epstein, Macintosh, Oksford, Trilen), który podaje 0,5% trójchloroetylenu w powietrzu i dostosowuje się do zmian temperatury otoczenia może on również podawać mniejsze stężenia (0,35%), jeśli rodząca jest zbyt senna po użyciu wyższego stężenia, 2) parownika typu Tecote (skrót od: temperature compensated trichloroethylene air – trójchloroetylen z powietrzem przystosowane do zmian temperatury), 3) z inhalatora typu Cyprane, który zapewnia zmienne stężenie par w powietrzu od 0,22 do 0,54%.
W r. 1952 brytyjska Centralna Rada Położnych zaakceptowała do podawania trójchloroetylenu przez .położne aparaty Tecota Mark 6 (Cyprane Ltd.) i Emotril Automatic Inhaler (Medical and Industrial Equipment Ltd.). Rada zastrzegła konieczność okresowego wykonywania przez producenta przeglądu aparatów i dokładne przeszkolenie położnych w zakresie ich obsługi.