Niektórzy autorzy ustalają rozpoznanie stosując manometrię, rentgenokinemato- graflę i farmakoradiografię. Manometria jest zabiegiem dość trudnym, ale w niektórych przypadkach może być wykonana u dzieci. Ciśnienie w żołądku wynosi u 3-miesięcznego zdrowego dziecka 2,7 kPa (20 mm Hg), a na wysokości wpustu 3,2 lcPa (24 mm Hg), przy czym wychylenia krzywej są niewielkie w przeciwieństwie do przełyku, gdzie wahania są wyższe, a ciśnienie spada od 1,6 do 0,45 kPa (od 12 do 3,5 mm Hg). U dziecka
-6- miesięcznego stwierdzono na przykład ciśnienie w żołądku 2,04 kPa (15,4 mm b – po operacji. Hg) i takie samo na wysokości wpustu, co zdaniem Wilicha przemawiało za niewydolnością połączenia żołądkowo-przełykowego. Krzywa manometryczna wykazała charakterystyczne spłaszczenie. Krzywa w przełyku wykazała wychylenia, przy maksymalnym ciśnieniu 0,5 kPa (4 mm Hg). U 3-miesiecznego dziecka z przepukliną rozworu przełykowego na wysokości wpustu wzrastało ciśnienie i wychylenie, które były podobne do wysokości wychyleń w przełyku, gdzie ciśnienie było już nieco niższe.
Rentgenohinematografici jest zabiegiem precyzyjnym. Dzięki tej metodzie można rozróżnić czynnościowe zaburzenia wpustu oraz pierwotną lub wtórną niewydolność połączenia przełykowo-żolądkowego.
