Postępowanie lecznicze u chorych, którzy przebyli zawał serca, obejmuje tzw. prewencję wtórną oraz leczenie dusznicy bolesnej. Prewencja wtórna ma zapobie-gać ponownemu zawałowi serca i nagłej śmierci. Ryzyko nagłej śmierci z powodu ostrych postaci choroby niedokrwiennej serca (zawału serca i niestabilnej dusznicy bolesnej) stanowi niezwykle groźne i dramatyczne zagrożenie życia. Około 50% chorych w tych stanach umiera przed przybyciem do szpitala, w tym 2/3 zgonów przedszpitalnych stanowi nagła śmierć, w większości spowodowana migotaniem komór. Istotną rolę wydają się w tym odgrywać aminy katecholowe powodują one w obszarach niedokrwienia niehomogenne okresy refrakcji włókien sercowych, prowadzące do niestabilności elektrycznej mięśnia i zmniejszenia progu migotania komór.
Nic więc dziwnego, że całe niemal zapobieganie ukierunkowane jest na ograniczenie wpływu „wyzwalaczy” neurofizjologicznych na docelowe komórki sercowe. To działanie osiąga się przez blokadę receptorów |3-adrenergi- cznych.
