Należy także pamiętać, że u chorych z zaawansowaną niewydolnością serca glikokortykosteroidy mogą, na skutek zatrzymywania sodu i wody, spowodować nasilenie obrzęków, a nawet wyzwolić obrzęk płuc. Na skutek zubożenia organiz-mu w jony potasowe mogą być przyczyną groźnej w skutkach nadwrażliwości na glikozydy naparstnicy. Z podanych wyżej względów należy w czasie leczenia glikokortykosteroidami ograniczać spożycie soli kuchennej, często kontrolować stężenie jonów potasowych w surowicy krwi i szybko uzupełniać nawet niewielkie ich niedobory. Dużą zaletą glikokortykosteroidów, której nie mają salicylany, jest ich działanie przeciwalergiczne.
Naczelną zasadą prowadzenia leczenia glikokortykosteroidami powinno być niestosowanie ich dłużej, niż tego wymaga ostry i pełnoobjawowy okres zapalenia serca, występujący w przebiegu rzutu choroby reumatycznej. U chorych bez przekonujących dowodów na objęcie procesem zapalnym serca, przeciwzapalnie stosuje się raczej salicylany, a niekiedy nawet tylko leki przeciwbólowe, np. kodeinę.
