Bardzo stare gry przeglądarkowe na pc

Zdrowie

Rozpoznanie i różnicowanie

admin

 |  lip 21, 2019

Główne trudności diagnostyczne polegają na odróżnieniu pierwotnej nadczynności przytarczyc od hiperkalcemii innego pochodzenia. Pierwotną nadczynność można ustalić z dokładnością do 99%, stosując ogólnie dostępne badania, jak stężenia wapnia i fosforu w osoczu, fosfatazy zasadowej, chlorków, wodorowęglanów, kwasu moczowego, mocznika, kreatyniny oraz szybkości opadania krwinek czerwonych. Stosunek ilości chlorków do fosforanów większy niż 33 : 1 stwierdzono u 94% chorych z pierwotną nadczynnością przytarczyc. Gdy stosunek ten jest mniejszy niż 33 : 1, wówczas u 96% chorych hiperkalcemia miała inną przyczynę (4).

Po ustaleniu rozpoznania pierwotnej nadczynności przytarczyc do rozwiązania pozostaje zagadnienie, czy przyczyną choroby jest gruczolak jednej lub kilku przytarczyc, czy też przerost części lub wszystkich gruczołów. W 80% przypadków przyczyną choroby jest pojedynczy guzek, którego wielkość jest zazwyczaj proporcjonalna do hiperkalcemii. Zwykle guzek ma średnicę 1 cm, znane są również przypadki obecności czynnego mikrogruczolaka wewnątrz przytarczycy o prawidłowym zewnętrznym wyglądzie (18). Lokalizacja guzka jest często bardzo trudna. Do jej ustalania stosowane są następujące metody:

Ultrasonografia. Jest badaniem rutynowym i zapewnia umiejscowienie zmiany z dokładnością do 70-94%. Struktury średnicy poniżej 5 mm nie są uwidaczniane za pomocą tej metody, która ponadto nie pozwala na odróżnienie gruczolaka przytarczycy od węzła chłonnego okołotarczowego lub niewielkich gruczolaków samej tarczycy (2, 19).