Croc 2
Storyline
Pewnego dnia mały krokodylek bawił się ze swoimi przyjaciółmi na plaży, gdy nagle zauważył zakopaną w piasku butelkę. Jak wiadomo, takie butelki wyrzucane przez morze mają zazwyczaj w sobie jakieś listy. Tak było i teraz, a co ważniejsze, wiadomość pochodziła od rodziców Croca. Krokodylek, nie zastanawiając się długo, postanowił wystrzelić się w kierunku najbliższej wyspy, skąd prawdopodobnie pochodziła butelka. Tak rozpoczyna się wielka przygoda małego Croca… Przed nami stoi otworem kilka krain, każda z nich zamieszkana przez inne plemię gobbo (to małe stworki, którym po drodze pomaga nasz bohater), w sumie ponad dwadzieścia poziomów pełnych ekscytującej zabawy.
Rozgrywka
Croc 2 , jak już wspomniałem, jest wpełni trójwymiarową grą platformową. Co ważne, jego wymagania sprzętowe są wyjątkowo niskie, tak że na każdym przeciętnym komputerze z akceleratorem 3D gra będzie śmigać, aż miło. Sterowanie jest bardzo proste i intuicyjne. Możemy skakać, strafe’ować, a także rozwalać drewniane skrzynie skacząc na nie. Nasze jedyne „uzbrojenie” stanowi ogon Croca. Jest to, jak widać, bardzo pacyfistyczna broń, dlatego też w Croc 2 nie zaznamy ani kropli krwi, zaś pokonani wrogowie po prostu znikają. Za ciekawostkę uznaję fakt posiadania lornetki, przez którą możemy przyglądać się obiektom znajdujących się w większej odległości. Tyle w kwesti obsługi naszego bohatera. Sama gra to bardzo przyjemna platformówka, z dużą ilością skakania i jeszcze większą ilością przeciwników. Jeśli jesteśmy już przy naszych growych wrogach, należy zauważyć, iż są to w głównej mierze wszelakiego rodzaju owady i zwierzęta (np. pszczoły, szkielety, mięsożerne rośliny i inne utrudniające życie stworki). W Crocu, tak jak w każdej porządnej platformówce, możemy zbierać także różnego rodzaju kryształki i inne bonusy, które później możemy wymienić na coś przydatnego w sklepie. Przygody naszego bohatera urozmaicane są także różnego rodzaju przerywnikami w odpowiednich miejscach gry (możemy chociażby popływać sobie motorówką). Etapy zawarte w Croc 2 zbudowane są z rozmysłem i zarazem prostotą, są także o wiele większe od tych dostępnych w pierwszej częsci gry. Robią bardzo dobre wrażenie i są odpowiednie tak dla młodszego, jak i dla starszego gracza. Niestety, jako że gra jest konwersją z konsoli, nie ma możliwości zapisu stanu w czasie etapu. Może to trochę obniżać radość z grania, aczkolwiek poziomy do trudnych nie należą, więc nie ma co narzekać.
Grafika
W tym aspekcie Croc 2 bardzo pozytywnie mnie rozczarował, zwłaszcza gdy wspomnę moje próby odpalenia jego pierwszej cześci z jakimkolwiek rozmyciem. Dzięki zaimplementowaniu obsługi DirectX (nareszcie!), gra praktycznie bezproblemowo działa w każdym z akceleratorów. Tyle od strony technicznej. Grafika, mimo upływu czasu (1999), nadal trzyma się bardzo dobrze. Etapy są bajecznie kolorowe, miłe dla oka i sympatyczne. Oprawa jest cukierkowa i śliczna zarazem. Dlatego powinna się spodobać i przyciągnać na dłuższy czas młodszego odbiorcę. Od strony technicznej w trybie nie-software’owym wszystko jest ładnie rozmyte, występują animowane tekstury, efekt prześwitania i wiele pomniejszych smaczków. Oczywiście, oprawa wizualna nie wygląda tak świetnie jak chociażby screeny z zapowiedzi Shrek’a na XBOXa, ale trzyma odpowiedni poziom dla tego rodzaju gry. Warto jeszcze dodać fakt bardzo dobrego designu postaci, ich kolorystyki i złożoności.
SFX
Muzyczka rozbrzmiewająca w czasie gry jest przyjemna i sielankowa, idealnie dopasowuje się do klimatu, tworząc z nim nierozerwalną całość. Nie można jej niczego zarzucić, dobra robota. Efekty dźwiękowe także nie odbiegają od normy swoją jakością. Reasumując oprawa audio trzyma się dość mocno i przypada do gustu.
Summa sumarum
W dzisiejszych czasach, kiedy praktycznie brak sensownych gier przeznaczonych dla młodego gracza, dodajmy, że nie ociekających krwią czy wulgarnością, taki produkt jak Croc 2 to idealne wyjście dla rodziców chcących zająć czymś swoje dzieci, jednocześnie chcących mieć pewność, iż nic złego nie stanie się z ich (dzieci) młodymi psychikami. Dlatego gra ta jest warta polecania młodszym graczom oraz wielbicielom gier platformowych, gdyż łączy w sobie wiele pozytywnych cech. Jest ładna, sterowanie jest intuicyjne, rozgrywka wciąga i przyciąga na dłużej do ekranu. Po prostu dobra robota